Mallorcaanse zomers in het binnenland zijn bloedgeslagen heet. Ik voel het vuur van de zon op en onder mijn huid als ik buiten in de tuin ben; een verzengende hitte die regelrecht uit de Sahara lijkt te komen, warme stokdroge lucht die je zowat naar adem doet happen en waarvan je mond steeds uitdroogt. Daarom lig ik nu op bed onder de plafondventilator deze blogpost te schrijven. Het is weer een hittegolf, de tweede deze zomer. Momenteel 39 graden, maar het lijken er wel 40 of meer. De kippen en de poes liggen net als ik op apegapen in de uren tussen 12.00 en 18.00 uur. Voor elke beweging een straaltje zweet langs rug of been.
Wat je vooral niet moet doen met zulke temperaturen is je druk maken. Niet doen! Wind je niet op over allerlei zaken, helemaal als er toch niets aan te doen valt. Blijf kalm. Vecht er niet tegen en wees net zo relaxed als de kat. De kippen hebben het moeilijk. Snavels open, vleugels opzij gehouden als een deftig jasje, keeltjes zwaar ademend. Uiteraard in de schaduw, waar ze zich rustig houden. Hittestress, maar niet onderweg opeengepakt in trucks naar hun einde. Het kan dus allemaal nog veel erger.
Nieuwe ontwikkelingen op chicken-tv
Ik schreef eerder al over onze chicken-tv. Er zijn sindsdien weer allerlei nieuwe ontwikkelingen die nodig verteld moeten worden. Vorige week maandag, 5 weken oud, vond mamma-kip het van de een op de andere dag ineens welletjes. Ik wilde nog schrijven dat ze de liefste en de beste mamma-kip is op de hele wereld toen ze ineens de volgende dag besloot dat haar kinders het nu wel alleen of in ieder geval met elkaar kunnen redden. Het was genoeg zo. Ze had sinds hun geboorte geen moment rust gehad, laat staan dat ze even alleen kon zijn.
Juist toen ik dacht hoe super lief dat eigenlijk allemaal is, hoe ze zo zorgzaam is met ze en zichzelf helemaal wegcijfert, begon ze haar kleintjes weg te jagen, op ze te pikken, en wilde ze niet langer meer met ze slapen ’s avonds. Ook haar geluiden veranderden. Mamma was er klaar mee en was nodig toe aan wat tijd voor zichzelf. Ze scharrelde alleen rond, maar begon al gauw te klagen. Of was het meer jammeren? Ik spreek de kippen-taal nog steeds niet, dus ik weet het niet. Na twee dagen me-time was het gejammer nog niet over, dus haalde we Kokki, de haan erbij. Wat liefde en gezelschap is altijd wel een goed idee. Kokki leeft achter op onze fincita met de eerste leg (we denken alledrie hennen) van mamma-kip.
Sammie foetsie
Sammie, onze hen die we zo’n drie jaar hebben, en ook achter op ons landje leeft, leek niet erg blij met de nieuwe aanwas en eiste al het eten voor zichzelf op door hen steeds weg te jagen en driftig van voederbak naar voederbak te rennen. Ze is zo’n driftig beestje dat het me vaak aan het lachen maakt. Helaas weten we momenteel niet waar ze is gebleven. Een hele week heb ik haar niet meer gezien. Zou ze haar biezen hebben gepakt en uit onvrede met de nieuwelingen zijn weggevlogen over het hek? Het is wederom een raadsel. Een camera plaatsen om te zien wat er op die plek gebeurt, zou geen gek idee zijn.
Enfin, Kokki is dolgelukkig met zijn nieuwe gezelschap (en zij lijkt hem ook goed te kunnen verdragen, haar gejammer is inmiddels over). We laten hem ’s ochtends buiten het hek om bij haar te zijn en samen te scharrelen. ’s Avonds gaat hij weer terug naar zijn eigen boom om op stok te gaan voor de nacht. Nu het zo bloedgeslagen heet is, neemt het nieuwe stel regelmatig een stofbad onder de struiken en doet kalmpjes aan. Ik neem dus maar een voorbeeld aan de dieren hier. Vooral niet druk doen.
Samen sterk
De zes kleintjes gaan iedere avond op stok in de granaatappelboom waar ze allemaal naast elkaar de nacht doorbrengen. Mamma apart. Ze heeft te kennen gegeven dat ze geen kind meer in haar buurt wil hebben, laat staan onder haar vleugels. Dat deed ze met enig geweld, zodanig dat er één met veel kabaal ’s avonds uit de boom viel. Niks aan de hand verder.
Maar jemig, wat was het zielig de eerste dag toen ze dit gedrag ineens liet zien na wekenlang vol liefde en maximale aandacht voor hen gezorgd te hebben. De kleintjes snapten er niets van, werden zelfs een beetje bang van haar. Daarom ben ik blij dat ze elkaar hebben. Eerder hadden we een kindje van Sammie en toen was het hartverscheurend om te zien hoe ze haar enige kind na negen weken verstootte en hij het ineens zelf moest uitzoeken. Zo gaat het in het kippenrijk. Fascinerend. Alle zes leren nu zelf alert te zijn op gevaar. Ik heb ondertussen tientallen video’s en foto’s van ze.
Droevig besef
De afgelopen tijd met het kijken naar onze kippen-tv realiseer ik des te meer hoe schofterig ‘we’ omgaan met deze dieren in de pluimveehouderij. Hoe in deze industrie hun natuurlijke gedrag totaal wordt onderdrukt, hun natuurlijke wezen wordt ontkend. Hoe meer ik erbij stilsta, hoe vreselijker ik het vind. Het is kwaadaardig. Ik heb er geen ander woord voor.
Via X – het is zeker nog wel ergens goed voor – stuitte ik op dit bericht uit De Volkskrant of was het Trouw? Later kreeg ik het toegestuurd van een vriendin (zij heeft ook kippen):
Enerzijds, een bevestiging dat we kippen die voornamelijk ‘leven’ in de bio-industrie geweldig onderschatten. Ze zijn ‘menselijker’ dan we denken. Anderzijds, weten we dat er met het welzijn van kippen gruwelijk veel mis is. Dat is niets nieuws. Zouden deze ontdekkingen van de wetenschappers hierin verandering kunnen brengen? Misschien ja, als we met deze kennis als kind al in aanraking komen. Als we er al vroeg over leren.
Tot nu toe weten we echt wel dat het met het welzijn van kippen droevig gesteld is in de pluimveehouderij. Maar zowel de sector als het grote publiek doesn’t give a damn. Wanneer dan wel? Door ieder een kip te geven er ervoor te zorgen, zodat het dier gekend wordt? Wie zal het zeggen..
Ondertussen geniet ik van het leven van deze kippen en ben ik blij ze beter te leren kennen.
Toerisme-protesten op Mallorca
Vorige week werd dit stuk dat ik schreef over de afgelopen protesten in Mallorca tegen massatoerisme gepubliceerd op Reporters Online. Lees het hier gratis – een kleine bijdrage wordt super gewaardeerd (zie onderaan het artikel op RO; je steunt dan met jouw bijdrage tevens onafhankelijke journalistiek!):
Con Amor uit bloody hot Mallorca,
Eva
☆evalunes 