Vandaag is het Internationale Vrouwendag...

Het vrouwenlichaam wordt aanbeden, bevochten en verguisd en is nog al eens onderwerp van discussie, in het bijzonder de imperfecties ervan. Te dik, te dun, te oud, te jong, te lang, te kort, te hoekig, te rond, te veel van dit, te weinig van dat.

Vulva in close-up

Niet alleen mannen, ook vrouwen steken hun mening niet onder stoelen en banken als het om het becommentariëren van het lichaam van een (andere) vrouw gaat. En de vrouwen-magazines doen genadeloos mee aan het benadrukken van vrouwelijke schoonheidsidealen. Zo zat ik laatst in een Nederlands magazine (Linda) naar een foto van een vulva in close-up te kijken. Het zou allemaal te slapjes naar beneden hangen na drie geboortes en moest nodig strakker, dus het mes ging erin. Ik gruwel al bij de gedachte. Oké, daar zit ik op te wachten als lezer. Een borstvergroting is er maar heel gewoontjes bij.

Opgespoten billen

Of de siliconen die in billen worden gespoten voor een uitstekend achterwerk, zoals dat van Kim Kardashian. Vrouwen doen het. Ook opgespoten lippen voor een volle mond zijn “hot”, maar ook de met botox volgespoten lijntjes en rimpels om weer die super gladde huid van een twintiger te krijgen. Wat doen we onszelf aan…

In boerka’s gehuld

Ernstig wordt het als de vrouwelijke rondingen in boerka’s moeten worden gehuld ter bescherming van wellustige mannen. Dan is de huid van haar gezicht ook nog al eens “te veel” en alleen haar ogen mogen zichtbaar. Ook ernstig: vrouwen die “te veel” huid laten zien, te schaars gekleed gaan en “die beter hadden moeten weten en seksueel geweld hebben uitgelokt”. Sterker nog, de kritiek, de commentaren, verwijten en het wegwerken van haar onwenselijkheden gaan niet alleen maar om de buitenkant.

Misdadigster

Nee, de kritiek en bemoeienis richt zich ook op de binnenkant van het vrouwenlichaam. De baarmoeder, het vrouwelijk orgaan dat leven voortbrengt, wordt bevochten en bekritiseerd. Wetten bepalen dat de vrouw een misdaad begaat als zij kiest voor wat er in haar buik gebeurt: het afbreken van een ongewenste zwangerschap. Zij mag daarover niet vrij beslissen en belandt, samen met haar arts, achter slot en grendel, mocht ze dat wel doen. In Argentinië bijvoorbeeld of Marokko .

Er zijn nog steeds staten waar abortus, in het geval van zwangerschap als gevolg van verkrachting of incest, verboden is en zelfs niet onder bepaalde restricties – de gezondheid van vrouw en foetus – is toegestaan (Dominicaanse Republiek, El Salvador, Nicaragua). Onrecht wordt gewetenloos bestraft met onrecht.

Te weinig kinderen

Een andere klacht is, dat er “te weinig” in haar buik gebeurt, omdat de moderne vrouw geen of niet genoeg kinderen krijgt en daarmee hele samenlevingen ten val zou brengen. De baarmoeder als onderwerp van politieke bemoeienis om macht te krijgen over wat ze met haar eigen lichaam doet.

Abortus buddy

Vorige week las ik dat er sinds kort speciale buddy’s vrouwen naar de abortuskliniek in Rotterdam en Den Haag vergezellen. Om de reden dat zij, die een half uur later op haar meest kwetsbaars is, wordt opgewacht door vreemde, bemoeizuchtige vrouwen en mannen, conservatieve “pro-life activisten”. De indringers van haar vrijheid bombarderen haar vervolgens met hun ongevraagde commentaren, juist voordat ze de ingang van de kliniek betreedt. De buddy – jong en oud – beschermt de vrouw als zijnde haar chaperonne en heeft hiervoor een speciale training gekregen om dat te mogen doen.

Baas in eigen buik

De anti-abortus geluiden van de laatste jaren zijn heviger, in de VS, maar ook in Nederland. “Baas in eigen buik”, de zeggenschap over wat er met haar lichaam gebeurt, waar zo lang en hard om gevochten is door de Nederlandse vrouwen voor ons, is een verworvenheid die in twijfel wordt getrokken, wordt bekritiseerd en in landen vandaag de dag nog steeds zwaar wordt bestraft. Daarom is Internationale Vrouwendag nodig. Zo lang het recht om over haar eigen lichaam te beslissen nog steeds in handen is van staten, politici, religieuze leiders, koningen en presidenten, kunnen we niet zonder Internationale Vrouwendag.

“The possibility of terminating a pregnancy means our sexual autonomy, our freedom as women – which conservative sectors are so afraid of.”

Con Amor,

Eva

Photo by Artem Labunsky/Unsplash